სადღაც მივდივარ...გზებია ბევრი... სიარულს ვსწავლობ ბავშვობის მერე... მივდივარ,მაგრამ უკან ვბრუნდები... ჩემს თბილისს კარგად ვერ მოვეფერე... უცხო ფერია ახლა მიდამო... სულში ბინდდება...იდარებს მერე.... ღვთის სახლში შევალ...ვიცი,მელიან... თბილი ხმებია და დავისვენებ...
მწერალი
-
გათენდა და ვინაიდან საქმე არაფერი ქონდა დაიწყო წერა. დაწერა სამი ფურცელი,
ასე თვეში 90 ფურცელს დაწერდა. მერე დახია არ მოეწონა გადაკითხვისას. მაინც
იმუშავა ...
ის ერთადერთი.. რაც მტკივა....
-
ყველაზე დიდი საშინელება ისაა, როცა გგონია, რომ ადამიანები, რომლებიც შენს
გარშემო არიან, შორი-ახლოს, თავისი სიკეთით თუ შეცდომებით - არასოდეს
გარდაიცვლებია...