ფიფქებია სულისეული... ფიქრები... შეგრძნებები...
ფერმკრთალია შემოგარენი...
უარაფრო და ცივი...ჯმუხი...ამაყი...
ბოლო დროს შეგრძნება მაქვს მალე გაფრენის...დიდი ხანია, ავბედით დავლილ სიკვდილს, სურს დაშრიტოს ჩემს სხეულში სიცოცხლის ბწკარი...
ფიქრობ, ვუშინდები მიმქრალ ავბედობას?!.
დაე, დამილიოს სისხლი სხეულებში... გამომიცამტვეროს გვემით სისხლძარღვები...
შემოჩვეულივარ...
სწორედ ასე იქცევიან სიცოცხლის ნაბიჯით მოსიარულენიც...
…. . .. . . . .. . .. . . . . .. . . . .. . . .. .. . . .. . . … . . . . . .. .. . . . .
სულს დაუზამთრდა...
უკვე ჩაუარა შემოდგომის ცისფერ-ქარიანმა სიზმრებმა...
…… . . .. . . .. .. . . . .. . . . . .. . . . . . .. . . . . .. . . .. . .. .. . . . . .
მედავებიან და...
მაინც ვიმეორებ:
სიცოცხლე ერთჯერადია...
სიცოცხლის მარიონეტები კი, გამუდმებით თამაშობენ, რომ მიიღონ როლი ცხოვრებისგან შემოთავაზებულ სპექტაკლზე...
.. . . .. . . . . .. . . . . . .. . .. . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . .. ..
გაფრთხილდით სულზე სიცოცხლის დ(ნ)აბიჯებით...
. . . . . . . .. . . … . . . .. . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . . . . .
ფიქრებია სითეთრეზე... ლურჯ სერებზე... უსივრცო სივრცის ტრფიალზე...
….. .. . . . . . . . .. . .. . . .. . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . .. . .. .
სიჩუმეს ვეგებები...
სანატრელია მისი უხვი, ჩუმი მჩქეფარება...
ვფერმკრთალდები...
ვუფერულდები...
(არ გამაფერადოთ)...:)
0 коммент.:
Отправить комментарий