მიყვარს წყვდიადი...ღამის სიჩუმე...
შენთვის ვცოცხლობ და შენად მიგულე...
მხიბლავს რიჟრაჟი,შემოღამებაც
და ნაზ_გრძნობების დადუღაბება...
მინდა ყველასგან უბრალოება...
ასე უბრალოდ_შენთვის ცხოვრება...
თუკი დავლაშქრე ეს არტახები,
სულში მალულად ჩაგეხატები...
იღვენთებიან დროის სანთლები...
შენ მზის სხივებად ათინათდები...
2007 წ.
კახაბერ ჯაყელი – პროფესორის დაკრძალვა ანუ ამბავი უ-საზოგადოებისა
-
პ რ ო ფ ე ს ო
რ ი ს დ ა კ რ ძ ა ლ ვ
ა ...
год назад
0 коммент.:
Отправить комментарий